أعوذ بالله من الشیطان الرجیم

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

بخوان این سوره را به نام خدای رحمتگر مهربان

‏أَلْهاکُمُ التَّکاثُرُ (1) حَتَّى زُرْتُمُ الْمَقابِرَ (2) کَلاَّ سَوْفَ تَعْلَمُونَ (3) ثُمَّ کَلاَّ سَوْفَ تَعْلَمُونَ (4) کَلاَّ لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْیَقینِ (5) لَتَرَوُنَّ الْجَحیمَ (6) ثُمَّ لَتَرَوُنَّها عَیْنَ الْیَقینِ (7) ثُمَّ لَتُسْئَلُنَّ یَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعیمِ (8)

گرفتار تکاثر شده­اند. پیوسته در مسیر فزون­خواهی و افزون­نمایی دارایی دنیوی خویش‌اند. کثرت­طلبی نسبت به دنیا چنان مشغولشان کرده است که از خدا و قیامت غافل شده، چشم بر حقایق معنوی  بسته­اند. دایره افزون­نمایی مادی آنان از مرز داشته‌‌ها گذشته و از دست رفته­ها را نیز در برگرفته است. آری، مقبره‌های مردگان را نیز متکاثرانه زیارت می­کنند و به زیادی داشته­های گذشته خود نیز مباهات می­کنند؛ چون عذاب را باور ندارند و خود را نسبت به نعمتها، در برابر خدا مسئول نمی­بینند. این فروخفتگان در مادیات، تنها محسوسات را باور می­کنند و به غیر آن بهایی نمی­دهند. اینان جهنم را نمی­بینند، پس قبولش نمی­کنند و همچنان غرق در تکاثر به دنیا باقی هستند.

فزون­خواهی و افزون­نمایی داراییهای دنیوی، شما را سرگرم کرد و از توجه به حقایق عالم بالا باز داشت«1» تا جایی که دایره افزون­نمایی مادی، مقبره مردگان را نیز در بر گرفت و متکاثرانه مقبره­ها را زیارت کردید.«2» در دنیا فرو خفته­اید و جز آن را باور ندارید. آیا تصور می­کنید که دربرابر نعمتهای الهی مسئول نیستید و جهنمی در کار نیست؟ چنین نیست! به زودى مرگتان فرا می­رسد و خواهید دانست که دوزخ و سؤال از نعمت هست.«3» آرى، چنین نیست! به زودى مرگتان فرا می­رسد و خواهید دانست که جایی برای انکار عذاب و سؤال نیست.«4» هرگز چنین نیست. اگر به علم یقینى دست می­یافتید«5» بى گمان دوزخ را در این جهان به چشم دل می­دیدید«6» سپس آن را قطعاً در روز قیامت به مشاهده یقینى خواهید دید.«7» سپس آن روز که دوزخ را بنگرید، درباره هر نعمتى که به شما ارزانى شده است، از شما سؤال خواهد شد. همان نعمتهایی که دستمایه تکاثرتان بود.«8»

صدق الله العلی العظیم